Surah # 2: Al Baqarah

Samenvatting van surah al baqarah

Soera al-Baqarah, ook wel het Hoofdstuk van de Koe genoemd, is de tweede en langste Surah in de Koran. Het wordt beschouwd als de meest uitgebreide Soera, die een breed scala aan onderwerpen behandelt, van theologie en profetenverhalen tot verschillende aspecten van de islamitische wet. Deze Soera dient als een samenvatting van de Koran, waarbij elk onderwerp later wordt uitgebreid in volgende Soera’s en Hadiths.

Talrijke deugden worden geassocieerd met Surah al-Baqarah, zoals overgeleverd in authentieke Hadiths. Het bevat Ayat al-Kursi, beschouwd als het grootste vers in de Koran (Sahih Muslim 810), en de laatste twee verzen van de Soera hebben een grote betekenis. De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) zei: “Wie de laatste twee verzen van Soera al-Baqarah ’s nachts reciteert, dat is voldoende voor hem” (Sahih al-Bukhari 4723, Sahih Muslim 807).

De Profeet zei ook: “Satan vlucht uit een huis waarin Surah al-Baqarah wordt gereciteerd” (Sahih Muslim 780). Dit benadrukt de beschermende eigenschappen tegen Jinn en duivels, samen met verschillende andere deugden die verbonden zijn aan zijn verzen.

Belang van het naleven van de wet

Het eerste Juz van de Koran bevat voornamelijk de eerste helft van Surah al-Baqarah, waarin de islamitische wetten en de noodzaak om deze na te leven worden benadrukt. Deze wetten, geopenbaard in Medina tijdens de oprichting van de islamitische staat, waren cruciaal voor de basis ervan. Om de islam vandaag te doen herleven, is het essentieel om de wetten van Allah in ons leven voorop te stellen.

Hoewel veel wetten in deze Soera gericht zijn op gelovigen, richt het eerste gebod in de Koran zich tot de hele mensheid: “O mensheid, aanbid jullie Heer” (2:21). Tawheed (islamitisch monotheïsme) is het belangrijkste en meest benadrukte gebod, dat erkenning van ieder individu vereist.

Het eerste Juz benadrukt het belang van gehoorzaamheid door verhalen van degenen die de wetten van Allah niet naleefden. Het verhaal van Adam en Shaytaan, waarin Shaytaan weigert voor Adam te buigen, markeert de eerste daad van ongehoorzaamheid en wordt herhaaldelijk genoemd in de Koran vanwege zijn morele en historische betekenis. Het leert ons over de oorsprong van de mensheid, het ontstaan van het kwaad, de gevaren van arrogantie en het doel van het leven.

Dit Juz vertelt ook over de vele momenten waarop Bani Israel de wetten van Allah overtraden en de gevolgen daarvan, wat vergelijkbaar is met de manieren waarop veel moslims vandaag de dag deze wetten niet naleven. Een opmerkelijk verhaal is dat van de koe, waarnaar deze Soera is vernoemd.

Toen een moord plaatsvond onder de Israëlieten, vroegen ze de hulp van profeet Mozes (vrede zij met hem) om de moordenaar te identificeren. Allah instrueerde hen een koe te offeren, wat leidde tot de onthulling van de moordenaar. Hun terughoudendheid en onnodige vragen maakten de taak moeilijker, wat de les illustreert om religieuze praktijken niet te compliceren.

Het Juz eindigt met een herinnering om het voorbeeld van profeet Ibrahim (vrede zij met hem) en zijn nakomelingen te volgen, die voorbeeldige onderwerping en gehoorzaamheid aan Allah toonden. Ondanks uitdagende opdrachten, zoals het offeren van zijn eerstgeboren zoon of het achterlaten van zijn familie in de woestijn, toonde profeet Ibrahim (vrede zij met hem) ware onderwerping aan de wil van Allah.

De wetten van de islam

Het tweede Juz gaat verder met Soera al-Baqarah en richt zich op gedetailleerde islamitische wetten. Dit Juz bevat veel Fiqh (islamitische jurisprudentie) en behandelt belangrijke onderwerpen, te beginnen met het belang van Salah (gebed) en geduld (2:153). Andere onderwerpen zijn onder andere:

• Alleen eten wat Halal is (2:168)
• Discussies over de Qibla voor Salah (2:142-145)
• Islamitische strafrecht en het belang ervan (2:178-179)
• Wetten met betrekking tot vasten en Ramadan (2:183-186)
• Wetten van Jihad en oorlogvoering (2:190-195, 216-218)
• Regels voor Hajj en Umrah (2:196-200)
• Richtlijnen voor liefdadigheid (2:215)
• Wetten betreffende huwelijk, intimiteit, borstvoeding, echtscheiding en weduwschap (2:221-242)

Deze secties verdienen grondige studie. Het gedeelte over geduld benadrukt dat Allah gelovigen zal testen met verschillende beproevingen, waardoor ze betere individuen worden. Geduld (Sabr) in de islam is actief en moedigt aan tot consistent streven naar oplossingen en hogere doelen ondanks uitdagingen.

Het Juz eindigt met een herinnering aan het belang van gehoorzaamheid aan de wetten van Allah. Het verhaal van koning Taloot (Saul) en zijn kleine, maar overwinnende leger tegen Goliath laat zien dat Allah de gehoorzamen kan laten zegevieren, ongeacht hun aantal.

“Hoe vaak heeft een kleine groep een groot leger verslagen met de toestemming van Allah, en Allah is met degenen die geduldig zijn” (2:249).

Drie eigenschappen van mensen

Allah vermeldt drie soorten mensen en hun tekenen aan het begin van Surah Al Baqarah:

• De Koran is een leidraad voor mensen die Allah vrezen. Zij die in het ongeziene geloven.
• Al Mu’minun verrichten hun gebeden. Dit betekent dat hun Salah een verandering in hen teweegbrengt, ze bidden met stiptheid en grote interesse.
• Ze geven aalmoezen van wat Allah hen heeft gegeven. Zulke mensen leven niet voor zichzelf. Ze leven voor anderen.
• Deze mensen geloven in de openbaring aan de Heilige Profeet (ﷺ). Bovendien geloven ze in de openbaringen die voor de Profeet (ﷺ) zijn neergezonden.
• Ze hebben zekerheid over het hiernamaals.
• Dan leven deze mensen hun leven in het besef en in de vrees voor het hiernamaals. Ze plannen voor de toekomst en hun wereldse daden zijn gebaseerd op de toekomstige uitkomsten.

• Kafir of ongelovigen zijn mensen die het geloof verwerpen. Hun tekenen zijn dat ze zelfs iedereen verwerpen die hen voor Allah vreest of niet. Eigenlijk heeft Allah leiding op het rechte pad gegeven aan alleen degenen die het willen ontvangen. Ongelovigen hebben geen verlangen naar het rechte pad. Ze verwerpen het geloof opzettelijk keer op keer. Dus Allah verzegelt hun harten en oren.
• Bovendien verliezen ze het vermogen om te zien. Wanneer iets nooit zijn vermogens gebruikt, bijvoorbeeld een spier die niet wordt gebruikt, wordt het nutteloos en moeilijk te gebruiken. Ze gebruikten hun hart, gehoor enz. niet, daarom hebben hun vermogens hen niet gebaat. Daarna kunnen ze de waarheid nooit zien, ongeacht of iemand hen waarschuwt of niet, ze zullen niet geloven. Allah informeert Profeet Mohammed (ﷺ) met betrekking tot de Kuffar: Of je hen nu waarschuwt of niet waarschuwt, het is hetzelfde. Allah waarschuwt zulke mensen in surah Jaathiya:
  • “Wie de verzen van Allah hoort reciteren, maar volhardt in arrogantie alsof hij ze niet heeft gehoord. Dus geef hem bericht van een pijnlijke straf.” (al-Jaathiyah:8)

• Surah al Baqarah bespreekt de derde groep mensen, de hypocrieten. Er zijn dertien verzen over de hypocrieten. Zulke mensen beweerden in het openbaar moslims te zijn, maar in werkelijkheid waren ze dat niet. Ze waren verdwaald en ver van het rechte pad. Het karakteristieke gedrag van de hypocrieten wordt in de verzen (8-9) als vals en bedrieglijk blootgelegd. Het laat zien dat ze alleen maar proberen slim te zijn.
• Deze verzen onthullen hun bewering moslims te zijn als vals en bedrieglijk en tonen aan dat ze alleen maar proberen slim te zijn. Uiteraard kan niemand ooit Allah bedriegen. Zulke mensen bestonden in alle tijden. Ze willen Allah, Zijn Profeet (ﷺ) en de moslims bedriegen.
• Zulke wens, wijst Allah erop, kan slechts één eindresultaat hebben: dat ze uiteindelijk niemand anders dan zichzelf bedriegen. Allah beschermde de Heilige Profeet (ﷺ) tegen al dergelijke sluwheid en bedrog door Hem te informeren. Hypocrieten zullen zelf de gevolgen moeten dragen in deze wereld en ook de straf in het hiernamaals.

<———-Surah Al Fatiha———->