Engelen in de Islam: Geloof en betekenis

In het islamitische geloof zijn er zes zuilen van geloof: geloof in de enige God, Zijn engelen, Zijn geschriften, Zijn boodschappers, de Dag des Oordeels en goddelijke bestemming.

Engelen, deel van het onzichtbare, worden met zekerheid in de islam geloofd, aangezien ze door God en Zijn boodschapper, Mohammed, zijn beschreven. Engelen (hemelse boden of godsboden of hemelgeesten), geschapen voor het doel van aanbidding en gehoorzaamheid aan God, wordt gezegd dat ze nooit Zijn bevelen trotseren.

(Koran 66:6)

Allah schiep godsboden uit licht, zoals gesteld door Profeet Mohammed. Het tijdstip van hun schepping is onbekend, maar het was voorafgaand aan de mensheid. De Koran verhaalt dat God hemelgeesten informeerde over Zijn plan om een plaatsvervanger op aarde te creëren.

Moslims herkennen hemelgeest als mooie wezens. Beschreven in de Koran als ‘dhoo mirrah’—een term geïnterpreteerd door islamitische geleerden als ‘lang en mooi’—worden hemelgeesten vergeleken met de schoonheid van Profeet Jozef.

Hemelgeest worden vaak afgebeeld met vleugels, variërend in grootte maar niet gekarakteriseerd als geslachtelijk of als gevleugelde baby’s in islamitische teksten. Gabriël, bijvoorbeeld, vulde de horizon en had zeshonderd vleugels, wat hun enorme omvang aangeeft.

(Koran 35:1)

Hemelgeest hebben verschillende rangen en statussen. Degenen die aanwezig waren bij de Slag van Badr worden beschouwd als de ‘beste’ onder hen.

Er wordt geloofd dat godsboden geen voedsel of drank nodig hebben, bestaande uit het verheerlijken van God en de verkondiging van Zijn eenheid.

(Koran 41:38)

Het Koranische verhaal van Profeet Abraham illustreert dit ook, aangezien de hemelgeesten, in menselijke vorm, weigerden het eten dat hij aanbood te eten, waardoor hun ware aard werd onthuld.

Het exacte aantal hemelgeesten is alleen bekend bij God. Profeet Mohammed beschreef een hemelse equivalent van de Kaaba, ‘al Bayt al-Mamoor’, die dagelijks wordt bezocht door talloze godsboden die nooit terugkeren nadat ze vertrekken.

Op de Dag des Oordeels zal de hel worden gepresenteerd, getrokken door talrijke hemelse wachters zoals beschreven door Profeet Mohammed.

Hemelse boden bezitten grote kracht en kunnen verschillende vormen aannemen, verschijnend als mannen aan de Profeten Abraham en Lot, en aan Maria, de moeder van Jezus. Gabriël verscheen ook aan Mohammed in menselijke vorm.

Hemelse boden zijn sterk, in staat om Gods troon te dragen, die op de Dag des Oordeels gedragen zal worden door acht hemelgeesten. Een hemelse bode die de troon draagt, wordt beschreven als van immense omvang.

Engelen vervullen diverse rollen:

  • het toezicht houden op elementen van de natuur,
  • het begeleiden en bewaken van mensen,
  • en het overbrengen van Gods boodschappen.

Na zijn bezoek aan Ta’if werd Mohammed hulp aangeboden door de hemelgeest van de bergen, die hij weigerde, hopend op de uiteindelijke acceptatie van de islam door het volk. Elke godsbode heeft een specifieke rol, sommigen bewaken mensen en anderen treden op als boodschappers. Het volgende deel zal dieper ingaan op deze rollen en enkele van deze hemelse boden identificeren.

Godsboden, gevormd door het Goddelijke uit licht, voeren trouw hun toegewezen taken uit zonder te wankelen. Het begrip van hemelse boden in de islam komt voornamelijk uit de Koran en de authentieke overleveringen van Profeet Mohammed.

In de Koran worden verschillende hemelgeesten specifiek genoemd, elk met hun eigen rollen:

  • Jibril – Vaak aangeduid als de hemelse bode van de Openbaring, is Jibril cruciaal in de islamitische theologie, aangezien hij verantwoordelijk was voor het openbaren van de Koran aan Profeet Mohammed tijdens de Nacht van de Kracht.

Bekend in christelijke teksten als Gabriël, wordt Jibril gevierd vanwege zijn centrale rol in het overbrengen van de boodschap van de islam aan de mensheid. De Koran benadrukt het belang van Jibril, met de verklaring dat vijandigheid tegen hem of andere godsboden gelijk staat aan vijandigheid tegen Allah:

(Koran 2:97-98)
  • Mika’il – Bekend als Michaël in het christelijke geloof, wordt Mika’il vereerd als een beschermer van de mensheid. Hij wordt geassocieerd met het brengen van regen, het voeden van de aarde en daarmee het helpen van menselijke voeding.

Mika’il, erkend als de hemelse bodevan Genade, wordt geloofd te bemiddelen bij Allah voor de vergeving van menselijke zonden. Er wordt aangenomen dat zowel Jibril als Mika’il aanwezig zullen zijn tijdens de Dag des Oordeels.

  • Izra’il – Geïdentificeerd als de hemelgeest des Doods, is Izra’il verantwoordelijk voor het scheiden van zielen van lichamen op het moment van de dood.
  • Israfil – Belast met een belangrijke rol in de gebeurtenissen van de opstanding, wordt aangenomen dat Israfil de trompet zal blazen die het begin van de Dag des Oordeels aankondigt.
  • Munkar en Nakir – Deze hemelgeesten ondernemen de taak om de zielen van de overledenen te ondervragen.

Hemelgeesten in de islam dienen als tussenpersonen, die Allah’s woord aan mensen overbrengen met nauwkeurigheid en precisie.

Daarnaast geloven moslims in de constante metgezellen van hemelgeesten. Elk individu wordt begeleid door twee hemelse boden, bekend als Al-Kiram en Al-Katibun, gepositioneerd op elke schouder. De ene hemelgeest documenteert de goede daden van de persoon, terwijl de andere hun misstappen vastlegt.

Deze verslagen zijn cruciaal in Allahs oordeel op de Dag des Oordeels, waarbij het lot van elke persoon wordt bepaald, of het nu in het Paradijs (Jannah) of de Hel (Jahannam) is.

Moslims geloven dat hemelgeesten specifieke rollen hebben met betrekking tot mensen, waaronder bescherming, het vastleggen van daden, het getuigen van gebeden en het zorgen voor ongeboren zielen. Het volgende deel zal dieper ingaan op de interacties tussen godsboden en mensen.

In de islam wordt geloofd dat hemelse boden aanzienlijk invloed hebben op het menselijk leven, beginnend vanaf de conceptie en voortdurend tot de dood. Deze interactie strekt zich zelfs uit tot in het hiernamaals, waar hemelgeesten zielen naar het Paradijs begeleiden en over de poorten van de Hel waken. Het geloof in godsboden is een kernbeginsel van het islamitische geloof.

Volgens de leringen van Profeet Mohammed wordt het leven in een foetus ingeblazen door Gods wil, met een hemelgeesten toegewezen om antwoorden op vier cruciale vragen in het boek van daden van het individu te schrijven: hun geslacht, geluk of verdriet, levensduur en de aard van hun daden.

Godsboden worden aangesteld om individuen gedurende hun hele leven te beschermen.

(Koran 13:11)

Aan elke persoon zijn twee opname-hemelgeesten toegewezen. Deze waardige schrijvers hebben de taak om elke goede en slechte daad te documenteren.

(Koran 6:61)
(Koran 43:80)
(Koran 50:17-18)
(Koran 82:10-11)

De registratie door hemelgeesten is nauwgezet, waarbij geen enkele uitspraak onopgemerkt blijft. Toch schijnt Gods barmhartigheid door. Profeet Mohammed verduidelijkte dat intenties voor goede daden, zelfs als onvervuld, worden geregistreerd als voltooide goede daden.

Indien uitgevoerd, worden ze veelvoudig vermenigvuldigd. Omgekeerd wordt een niet uitgevoerde slechte intentie genoteerd als een goede daad, terwijl een uitgevoerde slechte daad wordt geregistreerd als één slechte daad.

Ibn Kathir, een vooraanstaande islamitische geleerde, merkte op over dit aspect en wees op het bestaan van hemelse boden die afwisselen in het bewaken en registreren van menselijke handelingen dag en nacht.

Naast deze, bezoeken andere godsboden mensen periodiek. Profeet Mohammed verklaarde:

De rol van hemelgeesten stopt niet met de hemelse wachter des Doods die de ziel neemt of na de postmortale ondervraging. Godsboden zijn ook de bewakers van het Paradijs.

(Koran 39:73)
(Koran 13:23-24)

Godsboden dienen ook als bewakers van de Hel.

(Koran 74:27-31)

Geschapen uit licht, zijn godsboden niet in staat om God ongehoorzaam te zijn en voeren Zijn bevelen zonder aarzeling uit. Hun bestaan is gecentreerd rond het aanbidden van God. Deze nobele wezens spelen een vitale rol in het menselijk leven, bewakend, registrerend, rapporterend en zich verzamelend rond degenen die God gedenken.

In de islam wordt het geloof in engelen beschouwd als een fundamenteel aspect van het geloof, zoals blijkt uit de diverse teksten en overleveringen. Hemelse boden worden gezien als prachtige, goddelijke schepselen, geschapen uit licht, met specifieke rollen en verantwoordelijkheden toegewezen door God. Ze zijn gehoorzaam aan God en voeren Zijn bevelen uit zonder te wankelen.

Een van de meest bekende hemelse bode is Gabriël (Jibreel), bekend in zowel islamitische, joodse als christelijke tradities als de boodschapper van God. Andere belangrijke godsboden omvatten Michaël, die de regen beheert, en Israfeel, verantwoordelijk voor het blazen van de trompet op de Dag des Oordeels. Deze hemelgeesten vervullen cruciale rollen in het uitvoeren van verschillende aspecten van het bestaan en het goddelijke plan.

De engelen, zoals beschreven in de Koran en de hadith, zijn prachtig en worden vaak afgebeeld met vleugels. Ze worden niet beschouwd als geslachtelijk en verschillen van menselijke voorstellingen. Hun aanwezigheid en interventie in menselijke zaken zijn goed gedocumenteerd, zoals hun verschijning aan Profeet Mohammed, Profeet Abraham, en Maria, de moeder van Jezus.

Elke persoon wordt vergezeld door hemelse boden die hun daden registreren en hen beschermen, handelend onder Gods commando. Deze godsboden noteren elke goede en slechte daad, en hun registratie is nauwkeurig en onophoudelijk. Daarnaast zijn er hemelgeesten die specifiek toegewezen zijn om de zielen van de doden te verzamelen en die de poorten van het Paradijs en de Hel bewaken.

Het aantal hemelse boden is alleen bekend bij God, en zij bezoeken dagelijks een hemelse equivalent van de Kaaba, ‘al Bayt al-Mamoor’. Op de Dag des Oordeels zullen godsboden de hel trekken, aangeduid met touwen, wat hun immense kracht aantoont.

In de islamitische traditie spelen godsboden dus een vitale rol, niet alleen in de spirituele rijken, maar ook in het dagelijks leven van de gelovigen. Ze zijn een constant symbool van Gods aanwezigheid, macht, en orde in het universum. Hun bestaan en activiteiten versterken het geloof en de toewijding van moslims aan hun religie.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *