سبحان الله
SubhanAllah
“Geprezen zij Allah”
De grootsheid van God is werkelijk indrukwekkend! De Koran verkondigt het op een meeslepende manier, de engelen zingen er vreugdevol over, en het hele universum staat als een getuigenis van Zijn grootheid.
Het uitspreken van de zin “subhanAllah” stelt ons in staat om met heel de schepping samen te komen en in harmonie de lof van Zijn Volmaakte Wezen te zingen.
Volgens een geliefde hadith van Sahih Muslim, hechtte de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) meer waarde aan deze uitdrukking dan “aan alles waar de zon over opkomt.”
Inderdaad, het leven mogen ervaren en de Glorie van Allah verkondigen is het kostbaarste van alle gaven. Door simpelweg deze zin honderd keer per dag te reciteren, belooft Allah ons ofwel de vergeving van duizend tekortkomingen en zonden, ofwel de schenking van duizend zegeningen.
Een van de meest voorkomende toepassingen van “سبحان الله” is het verwonderen over de schoonheid van de schepping. Of het nu gaat om het bewonderen van een betoverende zonsondergang, het verkennen van de wonderen van een bos, het zweven door de wolken, of het even stilstaan om een teer bloemetje op je pad te bewonderen, laat het je allemaal inspireren om Zijn naam te prijzen.
Tekenen van Zijn grootsheid en perfectie omringen je elk moment en overal waar je je bevindt – daarom, voeg je bij het symfonieorkest van de schepping door zowel in de ochtend als in de avond “سبحان الله” uit te spreken.
Goddelijke pracht: Het ontdekken van de betekenis van ‘SubhanAllah’
سبحان الله wordt vaak vertaald als “Glorie zij aan Allāh,” maar deze vertaling slaagt er niet in de diepgaande betekenis van de tasbīh volledig over te brengen.
Het woord “subhāna” is taalkundig afgeleid van “sabh,” wat afstand en afzondering betekent. Zo legde Ibn ‘Abbās uit dat tasbīh de handeling is om Allāh te zuiveren en Hem te ontdoen van elke vorm van kwaad of ongepaste eigenschappen. Met andere woorden, Allāh is voortdurend verheven en boven alle verkeerde handelingen, gebreken en tekortkomingen.
Dit tasbih omvat verschillende betekenissen, waaronder ontkenning, verbazing, verheerlijking en majestueuze lof. Het geeft aan dat vanwege Zijn verheven en prijzenswaardige aard, elke ongepaste beschrijving die aan Hem wordt toegeschreven, verbazing opwekt en vervolgens wordt ontkend.
Deze betekenis van tasbīh is duidelijk te zien in de Kor’ān, waarin het wordt gebruikt om valse beschuldigingen tegen Allāh te verwerpen, zoals blijkt uit het vers:
“Allāh heeft geen zoon verwekt, noch is er een god naast Hem. Als dat wel het geval was, zouden elke god zijn schepping meegenomen hebben, en sommigen zouden hebben geprobeerd anderen te overwinnen! Glorie zij aan Allāh! Hij is verheven boven wat ze Hem toeschrijven” .
[23:91]
Een enkele tasbīh volstaat om elke valse bewering over Allāh die door enig wezen, waar dan ook en op elk moment wordt gedaan, te weerleggen. Bijvoorbeeld, de Kor’ān stelt degenen die beweren dat Allāh dochters heeft terwijl zij zelf zonen hebben, in vraag en benadrukt dat dergelijke beweringen onwaar zijn. De tasbīh in deze context ontkracht de leugen die aan Allāh wordt toegeschreven.
Het is cruciaal om te begrijpen dat alles wat in de Korān of Soennah wordt ontkend van Allāh, het bevestigen van het tegenovergestelde impliceert. Als bijvoorbeeld onwetendheid van Allāh wordt ontkend, bevestigt dit Zijn alomvattende kennis. Op dezelfde manier, wanneer gierigheid wordt ontkend, bevestigt dit Zijn immense vrijgevigheid.
De inherente aard van de tasbīh, waarbij het ontkent en tegelijkertijd bevestigt, volgt het principe “al-jazā-u min jinsil-‘amal” (de beloning is in overeenstemming met de daad). Als moslims Allāh verheerlijken door valse eigenschappen te ontkennen en goedheid en uitmuntendheid te bevestigen, beloont Allāh hen door de moslims te verheffen en hen te belonen voor hun daden.
In essentie distantieert dit tasbīh Allāh voortdurend van enige vorm van verkeerdheid, gebrek, leugen of ongepaste voorstelling, waarbij Zijn verheven en majestueuze eigenschappen worden benadrukt.
Deze ontkenning resulteert in de bevestiging van Zijn grootsheid en schoonheid, die alleen aan Allāh toekomen. De tasbīh wordt daarom een middel voor de verheffing en lof van de aanbidder, terwijl hij de grootsheid en zorg van de Schepper erkent.
SubhanAllah in Koran:
“Allah heeft geen zoon genomen, noch is er ooit een godheid met Hem geweest. [Als dat het geval was], dan zou elke godheid hebben genomen wat het heeft geschapen, en sommigen van hen zouden hebben geprobeerd anderen te overwinnen. SubhanAllah (verheven is Allah boven) wat zij beschrijven [over Hem].”
Surah Al-Mu’minun, 23:91
“Maar zij hebben aan Allah partners toegeschreven – de jinn – terwijl Hij hen heeft geschapen – en hebben Zonen en Dochters voor Hem verzonnen zonder kennis. Subhanahu wa ta’ala (verheven is Hij en verheven boven) wat zij beschrijven.”
Surah Al-An’am, 6:100
“Subhanahu wa ta’ala (verheven is Hij en verheven boven) wat zij zeggen met grote verhevenheid.”
Surah Al-Isra’, 17:43
“Of hebben zij een andere godheid dan Allah? SubhanAllah (verheven is Allah boven) wat zij ook met Hem associëren.”
Surah At-Tur, 52:43
SubhanAllah Dhikr
Het eenvoudige gebaar van het uitspreken van “سبحان الله” is een diepgaande manier om Allah te verheerlijken en dankbaarheid uit te drukken voor de ontelbare zegeningen die aan iemands leven zijn geschonken.
Moslims combineren vaak het reciteren van “سبحان الله” met “Alhamdulillah” en “Allahu Akbar” tijdens de Tasbeeh, in navolging van de Soennah van Profeet Mohammed (vrede zij met hem).
In een overlevering uitte Fatima, de dochter van de Profeet (vrede zij met hem), haar moeilijkheden bij het malen en gebruik van de handmolen. De Profeet (vrede zij met hem) adviseerde haar om een meer voordelige praktijk te volgen.
Hij raadde aan dat wanneer iemand naar bed gaat, hij of zij 34 keer “Allahu Akbar”, 33 keer “Alhamdulillah” en 33 keer “Subhanallah” zou moeten zeggen. Deze praktijk draagt immense waarde en overtreft elk ander verzoek.
Het reciteren van deze drie zinnen, “Subhanallah, Alhamdulillah, Allahu Akbar,” vereist minimale inspanning en tijd, slechts enkele seconden. Door deze bewuste en doelgerichte praktijk te omarmen, kunnen individuen voortdurend aan Allah denken.
Gezien de onzekerheid van het leven en de onzekerheid van iemands laatste momenten, is het cruciaal om geen enkele gelegenheid voor herinnering en dankbaarheid te verspillen.
Allah spoort ons zelf aan in Soera Al-Baqarah, vers 152, om Hem te herinneren en belooft dat Hij ons ook zal herinneren, waarbij de nadruk ligt op het belang van dankbaarheid en het erkennen van Zijn aanwezigheid.
Gemarkeerde Dhikr:
سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ، وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ
SubhanAllahi wa bihamdihi, ‘adada khalqihi, wa rida nafsihi, wa zinata ‘arshihi wa midada kalimatih
Geprezen zij Allah en met Zijn lof, evenredig aan Zijn schepping, het genoegen van Zijn ziel, en de omvang van Zijn troon, en het aantal van Zijn woorden.
De Deugden van het reciteren van “SubhanAllah Wa Bihamdihi”:
سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ
SubhanAllahi wa bihamdihi
Geprezen zij Allah en met Zijn lof.
Het uitspreken van deze zin (سُبْحَانَ اللَّهِ وَبِحَمْدِهِ) honderd keer per dag resulteert in de vernietiging van zonden, ongeacht hun aantal, zelfs als ze zo talrijk waren als het schuim van de oceaan.
Umm Sulaim zocht de leiding van de Profeet (vrede zij met hem) over smeekbeden tijdens het gebed. Als antwoord adviseerde de Profeet (vrede zij met hem) haar om Allah te verheerlijken (SubhanAllah) tien keer, Hem te prijzen (Alhamdulilah) tien keer en Hem te verheerlijken (Allahu Akbar) tien keer voordat ze haar smeekbeden deed.
Deze praktijk verzekert de acceptatie van gebeden, omdat Allah positief reageert.
De voordelen van het prijzen van Allah met de woorden “Subhan-Allahi wa bihamdihi” worden verder benadrukt door de Profeet (vrede zij met hem), die verklaarde dat het planten van een palmboom in het Paradijs wacht op degenen die deze zin uitspreken.
In de ogen van Allah hebben bepaalde uitspraken immense waarde. Onder deze zijn “Subhan-Allahi wa bihamdihi” en “Subhan-Allahil-Azim” (Glorie aan Allah en Hem komt lof toe, Allah, de Grootste is vrij van onvolmaaktheid). Deze woorden zijn licht op de tong, zwaar op de Weegschalen van daden en geliefd bij de Genadevolle.
Wanneer “Subhanallah” te zeggen: Omhels dit Tasbih bij alle gelegenheden
De uitdrukking “سبحان الله” heeft grote betekenis als een vorm van tasbih (herinnering) aan Allah en kan op elk moment zonder specifieke reden worden uitgesproken. Het is bijzonder relevant in momenten van verbazing en vreugdevolle genoegens.
Je kunt ervoor kiezen om “سبحان الله” te zeggen wanneer bijv.:
- Het aanschouwen van de schoonheid van bloemen
- Het vieren van de geboorte van een pasgeboren baby
Bovendien zijn er twee belangrijke gelegenheden waarop het aanbevolen is om “سبحان الله” te zeggen:
Gelegenheid 1: Dhikr of herinnering aan Allah. Dit kan op elk moment worden gedaan, zonder beperkingen.
Gelegenheid 2: Het ervaren van iets spectaculairs of het waarnemen van een wonder. Bijvoorbeeld, het staren naar de sterren in de donkere nachtelijke hemel, het realiseren van de uitgestrektheid van het universum en jezelf vernederen in de aanwezigheid van zijn grootsheid.
Onthoud het gezegde: “stop and smell the roses.” Naarmate we ouder worden, hebben we de neiging om de schoonheid van dit wereldse leven over het hoofd te zien. Een moment nemen om te pauzeren en de scheppingen van Allah (Subhanahu wa Ta’ala) te waarderen, stelt ons in staat om zijn zegeningen om ons heen te zien.
In Surah Ar-Rahman herinnert de Koran ons eraan om na te denken over deze gaven en dankbaar te zijn voor hen.
De volgende keer dat je een wandeling maakt en een betoverende bloem tegenkomt, aarzel dan niet om “سبحان الله” te zeggen. Door dit te doen, uit je oprechte waardering aan je Schepper voor Zijn wonderbaarlijke creaties.
Het omarmen van de tasbih van “Subhanallah” verrijkt je verbinding met Allah en zorgt voor een gevoel van dankbaarheid in je hart. Laat de schoonheid van de wereld om je heen een constante herinnering zijn om betrokken te zijn bij deze gezegende herinnering en ervaar spirituele vervulling.
Moslims zeggen ook “سبحان الله” tijdens tijden van persoonlijke beproevingen en strijd, als een “herinnering aan doel en een toevlucht in de schoonheid van de schepping.”
“Denken de mensen dat ze zomaar kunnen zeggen: ‘Wij geloven’, zonder op de proef te worden gesteld? Nee, Wij hebben degenen voor hen ook op de proef gesteld…”
(29:2-3)
Gelovend dat beproevingen in het leven lang kunnen duren en hun geduld kunnen uitputten, is het juist tijdens deze zwakke momenten dat moslims “سبحان الله” zeggen om evenwicht en perspectief te herstellen en hun gedachten naar een andere plek te verplaatsen.